Lichtportretten

 Tussen 1985 en 1990 heb ik met mijn geliefde veel lange wandelingen gemaakt in de donkere Ardeense dennenbossen. De scherpe lichtcontrasten; de felle lichtstralen doorsneden de donkerte, de schaduwen in strepen, de stapelingen van massa's gekapte boomstammen, kwamen terecht in mijn sculpturen en schilderingen. Van zwarte metalen verwarmingsbuizen lastte ik ritmische beelden, horizontaal en verticaal geordend. Witte kaarsen werden gestapeld in een ijzeren frame "Ciriculem Vitae". Ik werktte met staalwol; de wollige fijne structuur als organisch contrast met de rechte lijnen. Op kleine panelen omspannen met linnen schilderde ik met zwart op wit, zonder kleur - nuances. Ik tekende met penseel tot het onderwerp 'losgezongen' was van zijn concrete inhoud en vrij in de ruimte bewoog. Op grote onbespannen linnen doeken (160 x 240) schilderde ik ruimtes, doorgangen naar ongekende. werelden.                                                                             "Tekenen is voor mij het omgaan met de ruimte van de leegte, als ik een streep zet geef ik betekenis aan rechts, links, onder en boven. Ik heb geen kleur nodig, dat compliceerd onnodig dit onderzoek..."                                                                                                                             

Vier jaar later, in 1994 komt er een omslag, dan spelen kleuren; intuïtieve beeldverhalen de hoofdrol. Met oliekrijt en acrylverf 'beteken' ik de kleine houten paneeltjes. Er zijn geen uitgangspunten er is alleen het houten paneel, de kleuren en het stroomt...